Falagria caesa
Paghimo ni bot Lsjbot. |
| Falagria caesa | |
|---|---|
| Siyentipikinhong Pagklasipikar | |
| Kaginharian: | Animalia |
| Ka-ulo: | Arthropoda |
| Kasipak-ulo: | Hexapoda |
| Kahutong: | Insecta |
| Kahanay: | Coleoptera |
| Kapunoang-banay: | Staphylinoidea |
| Kabanay: | Staphylinidae |
| Kahenera: | Falagria |
| Espesye: | Falagria caesa |
| Siyentipikinhong Ngalan | |
| Falagria caesa Erichson, 1837 | |
| Laing Ngalan | |
|
Falagria sicula Jekel, 1873 | |
Kaliwatan sa bakukangon ang Falagria caesa.[1] Una ning gihulagway ni Wilhelm Ferdinand Erichson ni adtong 1837.[2] Ang Falagria caesa sakop sa kahenera nga Falagria, ug kabanay nga Staphylinidae.[1][3]
Kini nga matang hayop na sabwag sa:
- Uropa
- Rusya
- Eur. to Far East
- n Africa
- Georgia (pagklaro)
- Turkeya
- Israel
- Siria
- Iran
- Turkmenistan
- Osbekistan
- Hapon
- Koreya
- Indya
- Nepal
- Pangmasang Republika sa Tsina
- Viyetnam
- intro Canada
- Tinípong Bángsà
Walay nalista nga matang nga sama niini.[1]
Ang mga gi basihan niini usba
- ↑ 1.0 1.1 1.2 Roskov Y., Kunze T., Orrell T., Abucay L., Paglinawan L., Culham A., Bailly N., Kirk P., Bourgoin T., Baillargeon G., Decock W., De Wever A., Didžiulis V. (ed) (2019). "Species 2000 & ITIS Catalogue of Life: 2019 Annual Checklist". Species 2000: Naturalis, Leiden, the Netherlands. ISSN 2405-884X. TaxonID: 53264951. Retrieved 2019-11-11.
{{cite web}}:|author=has generic name (help)CS1 maint: multiple names: authors list (link) - ↑ Paykull, G. (1789) Monographia Staphylinorum Sveciae. , Johann. Edman, Upsaliae [Uppsala]. 8 + 81 pp.
- ↑ Newton A.F. (2019). StaphBase: Staphyliniformia world catalog database (version Nov 2018). In: Species 2000 & ITIS Catalogue of Life, 2019 Annual Checklist (Roskov Y., Ower G., Orrell T., Nicolson D., Bailly N., Kirk P.M., Bourgoin T., DeWalt R.E., Decock W., Nieukerken E. van, Zarucchi J., Penev L., eds.). Digital resource at www.catalogueoflife.org/annual-checklist/2019. Species 2000: Naturalis, Leiden, the Netherlands. ISSN 2405-884X.