Nasodnong Awit sa Pilipinas

Ang Lupang Hinirang (Sinugbuanon: Yutang Hinigugma o Yutang Tabonon) mao ang nasodnong awit sa Pilipinas.

Kasaysayan

Sa wala pa ang mga Amerikano

Ang nasodnong awit sa Pilipinas nagsugod isip martsa nga gikomisyon ni kanhi pamuno-nasod Emilio Aguinaldo kang Julian Felipe, alang sa proklamasyon sa kagawasan sa Pilipinas niadtong Hunyo 12, 1898. Sa wala pa kining maong martsa, may lain nang gipahimo si Aguinaldo apan wala kini niya maayoni.

Ang taytol sa maong martsa mao ang Marcha Filipina Magdalo. Sa Hunyo 11, 1898, giisip kining nasodnong martsa sa Pilipinas, apan sa bag-ong ngalan: Marcha Nacional Filipina.

Agosto 1899, gisulat ni Jose Palma ang balak Filipinas sa pinulongang Kastila. Kini maoy nahimong liriko sa nasodnong himno.

Sa panahon sa kagawasan

Karon, ilegal mao ug usa ka aktong kriminal ang pag-awit sa Nasodnong Awit sa Binisaya ug lain pang pinulongan gawas sa Tinagalog. Ginadili usab ang paggamit sa orihinal nga bersiyong Kinatsila.

Liriks

Tinagalog	Ginadiling hubad sa Sinugbuanon	Ginadiling hubad sa Inilokano
Bayang magiliw Perlas ng Silanganan, Alab ng puso Sa dibdib mo’y buhay. Lupang hinirang, Duyan ka ng magiting, Sa manlulupig, ’Di ka pasisiil. Sa dagat at bundok, Sa simoy at sa langit mong bughaw, May dilag ang tula at awit Sa paglayang minamahal. Ang kislap ng watawat mo’y Tagumpay na nagniningning, Ang bituin at araw niya Kailan pa ma’y ’di magdidilim. Lupa ng araw, ng luwalhati’t pagsinta, Buhay ay langit sa piling mo; Aming ligaya, na ’pag may mang-aapi Ang mamatay nang dahil sa ’yo.	Yutang tabonon Mutya nga masilakon Putling bahandi Amo kang gimahal Mithing gisimba Yuta s’mga bayani Sa manlupigon Pagadapigan ka Ang mga bungtod mo ug lapyahan Ang langit mong bughaw Nagahulad sa awit, lamdag sa Kaliwat tang gawas Silaw sa adlaw ug bituon Sa nasodnong bandera Nagatimaan nga buhion ta Ang atong pagkausa Yutang maanyag, duyan ka sa pagmahal Landong sa langit ang dughan mo; Pakatam-isom namo kon maulipon man Ang kamatayon sa ngalan mo.	Imnas nga ili Baggak ti dumadaya Daytoy ayatmi Ti sagutmi kenka Dagat' kinasudi Indayon ti nakired Iti mangdadael Haanka pailuges Iti tangatang, ulep ken pul-oy Bambantay ken baybay Addan dayag ti daniw ken dayyeng Ti nasamit a wayam Ti raniag ta wagaywaymo Ket balligi a nasileng Ti init ken dagiti bituenna Dinto pulos aglidem Nakaliblibnos unay a dagan' ayat Daytoy biag langit dita dennam Ngem no ti dayawmot' inda dadaesen Inggat' tanem sumalakankam

Orihinal nga liriks

Kini ang orihinal na letra ni José Palma sa Kinastila.

Tierra adorada
hija del sol de Oriente,
su fuego ardiente
en ti latiendo está.

¡Tierra de amores!
del heroísmo cuna,
los invasores
no te hollarán jamás.

En tu azul cielo, en tus auras,
en tus montes y en tu mar
esplende y late el poema
de tu amada libertad.

Tu pabellón, que en las lides
la victoria iluminó,
no verá nunca apagados
sus estrellas ni su sol.

Tierra de dichas, de sol y amores,
en tu regazo dulce es vivir;
es una gloria para tus hijos,
cuando te ofenden, por ti morir.

Ininggles nga bersiyon sa Lupang Hinirang

Kining paghubad gihimo ni Senador Camilo Osias og Mary A. Lane ug gihimong opisyal sa balaod sa Kongreso sa Pilipinas kaniadtong 1938 (mil nuybe cientos trainta’y otso).. Ang nasud dayon nahimong Komonwelt sa Estados Unidos.

Land of the morning,
Child of the sun returning,
With fervor burning
Thee do our souls adore.

Land dear and holy,
Cradle of noble heroes.
Ne'er shall invaders
Trample thy sacred shore.

Ever within thy skies and through thy clouds,
And o'er thy hills and sea,
Do we behold the radiance
Feel the throb of glorious liberty.

Thy banner, dear to all our hearts
Its sun and star alight
O never shall its shining field
Be dimmed by tyrants might.

Beautiful land of love, O land of light,
In thine embrace 'tis rapture to lie;
But it is glory ever, when thou art wronged
for us, thy sons to suffer and die.