Philonthus sericans
Paghimo ni bot Lsjbot. |
| Philonthus sericans | |
|---|---|
| Siyentipikinhong Pagklasipikar | |
| Kaginharian: | Animalia |
| Ka-ulo: | Arthropoda |
| Kasipak-ulo: | Hexapoda |
| Kahutong: | Insecta |
| Kahanay: | Coleoptera |
| Kapunoang-banay: | Staphylinoidea |
| Kabanay: | Staphylinidae |
| Kahenera: | Philonthus |
| Espesye: | Philonthus sericans |
| Siyentipikinhong Ngalan | |
| Philonthus sericans (Gravenhorst, 1802) | |
| Laing Ngalan | |
|
Philonthus iaynesi Bernhauer, 1934 | |
Kaliwatan sa bakukangon ang Philonthus sericans.[1] Una ning gihulagway ni Johann Ludwig Christian Gravenhorst ni adtong 1802.[2] Ang Philonthus sericans sakop sa kahenera nga Philonthus, ug kabanay nga Staphylinidae.[1][3]
Kini nga matang hayop na sabwag sa:
- Kanada
- Tinípong Bángsà
- Alabama
- Arkansas
- Arizona (estado)
- California
- Colorado (estado)
- Connecticut
- Florida
- Georgia (pagklaro)
- Iowa
- Illinois
- Indiana (estado)
- Kansas
- Kentucky
- Louisiana (estado)
- Massachusetts
- Maryland (estado)
- Maine (estado)
- Michigan
- Minnesota
- Missouri (estado)
- Mississippi (estado)
- North Carolina
- Nebraska
- New Hampshire
- New Jersey
- New York (estado)
- Ohio (estado)
- Oklahoma
- Pennsylvania
- Rhode Island
- South Carolina
- South Dakota
- Tennessee
- Texas
- Virginia (estado)
- Vermont
- Wisconsin (estado)
- West Virginia
- Mehiko
- Brasil
- Argentina
Walay nalista nga matang nga sama niini.[1]
Ang mga gi basihan niini
usba- ↑ 1.0 1.1 1.2 Roskov Y., Kunze T., Orrell T., Abucay L., Paglinawan L., Culham A., Bailly N., Kirk P., Bourgoin T., Baillargeon G., Decock W., De Wever A., Didžiulis V. (ed) (2019). "Species 2000 & ITIS Catalogue of Life: 2019 Annual Checklist". Species 2000: Naturalis, Leiden, the Netherlands. ISSN 2405-884X. TaxonID: 53314089. Retrieved 2019-11-11.
{{cite web}}:|author=has generic name (help)CS1 maint: multiple names: authors list (link) - ↑ Gravenhorst, J. L. C. (1802) Coleoptera Microptera Brunsvicensia nec non exoticorum quotquot exstant in collectionibus entomologorum Brunsvicensium in genera, familiae et species distribuit. , C. Reichard, Brunsuigae [Braunschweig]. lxvi + 206 pp.
- ↑ Newton A.F. (2019). StaphBase: Staphyliniformia world catalog database (version Nov 2018). In: Species 2000 & ITIS Catalogue of Life, 2019 Annual Checklist (Roskov Y., Ower G., Orrell T., Nicolson D., Bailly N., Kirk P.M., Bourgoin T., DeWalt R.E., Decock W., Nieukerken E. van, Zarucchi J., Penev L., eds.). Digital resource at www.catalogueoflife.org/annual-checklist/2019. Species 2000: Naturalis, Leiden, the Netherlands. ISSN 2405-884X.