Serrognathus titanus
Paghimo ni bot Lsjbot. |
Serrognathus titanus | |
---|---|
Siyentipikinhong Pagklasipikar | |
Kaginharian: | Animalia |
Ka-ulo: | Arthropoda |
Kasipak-ulo: | Hexapoda |
Kahutong: | Insecta |
Kahanay: | Coleoptera |
Kapunoang-banay: | Scarabaeoidea |
Kabanay: | Lucanidae |
Kahenera: | Serrognathus |
Espesye: | Serrognathus titanus |
Siyentipikinhong Ngalan | |
Serrognathus titanus (Boisduval, 1835) | |
Laing Ngalan | |
Serrognathus urocephalus Albers, 1883 |
Kaliwatan sa bakukangon ang Serrognathus titanus.[1] Una ning gihulagway ni Jean Baptiste Boisduval ni adtong 1835.[2] Ang Serrognathus titanus sakop sa kahenera nga Serrognathus, ug kabanay nga Lucanidae.[1][3]
Kini nga matang hayop na sabwag sa:
- Malaysiya
- Borneo
- Indonesya
- Sulawesi
- Luzon
- Marinduque
- Samar (pulo)
- Leyte (pulo)
- Mindanao
- Thayland
- Laos
Matang nga nahiubos usba
Ang kaliwatan gibahinbahin ngadto sa matang nga nahiubos:[1]
- S. t. castanicolor
- S. t. daitoensis
- S. t. elegans
- S. t. fafner
- S. t. hachijoensis
- S. t. imperialis
- S. t. karasuyamai
- S. t. mindanaoensis
- S. t. nobuyukii
- S. t. okinawanus
- S. t. okinoerabuensis
- S. t. palawanicus
- S. t. pilifer
- S. t. platymelus
- S. t. sakishimanus
- S. t. sika
- S. t. takaraensis
- S. t. tatsutai
- S. t. tokunoshimaensis
- S. t. typhoniformis
- S. t. yasuokai
Ang mga gi basihan niini usba
- ↑ 1.0 1.1 1.2 Roskov Y., Kunze T., Orrell T., Abucay L., Paglinawan L., Culham A., Bailly N., Kirk P., Bourgoin T., Baillargeon G., Decock W., De Wever A., Didžiulis V. (ed) (2019). "Species 2000 & ITIS Catalogue of Life: 2019 Annual Checklist". Species 2000: Naturalis, Leiden, the Netherlands. ISSN 2405-884X. TaxonID: 54747271. Retrieved 2019-11-11.
{{cite web}}
:|author=
has generic name (help)CS1 maint: multiple names: authors list (link) - ↑ Boisduval J.B. (1835) Voyage de découvertes de l’Astrolabe. Exécuté par ordre du Roi, pendant les années 1826, 1827, 1829, sous le commandement de M.J.Dumont d'Urville. Faune Entomologique de l'Océan Pacifique, avec l'illustration des insectes nouveaux receuillis pendant le voyage. 2me partie. Coléoptères et autres Ordres , Tatsu. Paris 2:1-716 (152-247)
- ↑ Schoolmeesters P. (2019). Scarabs: World Scarabaeidae Database (version Jan 2019). In: Species 2000 & ITIS Catalogue of Life, 2019 Annual Checklist (Roskov Y., Ower G., Orrell T., Nicolson D., Bailly N., Kirk P.M., Bourgoin T., DeWalt R.E., Decock W., Nieukerken E. van, Zarucchi J., Penev L., eds.). Digital resource at www.catalogueoflife.org/annual-checklist/2019. Species 2000: Naturalis, Leiden, the Netherlands. ISSN 2405-884X.