Aneura maxima
Paghimo ni bot Lsjbot. |
| Aneura maxima | |
|---|---|
| Siyentipikinhong Pagklasipikar | |
| Kaginharian: | Plantae |
| Kabahig: | Marchantiophyta |
| Kahutong: | Jungermanniopsida |
| Kahanay: | Metzgeriales |
| Kabanay: | Aneuraceae |
| Kahenera: | 'Aneura' |
| Espesye: | ''Aneura maxima'' |
| Siyentipikinhong Ngalan | |
| Aneura maxima (Schiffn.) Steph. | |
Kaliwatan sa tanom ang Aneura maxima.[1] Una ning gihulagway ni Victor Félix Schiffner, ug gihatagan sa eksakto nga ngalan ni Franz Stephani.[2] Ang Aneura maxima sakop sa kahenera nga Aneura, ug kabanay nga Aneuraceae.[1][3]
Kini nga matang hayop na sabwag sa:
- Noruwega
- Suwesya
- Finland
- Dinamarka
- Great Britain (pulo sa Hiniusang Gingharian)
- Belhika
- Alemanya
- Polskowa
- Ostriya
- Nasod nga Czech
- Esklobakiya
- Lugsemburg
- Pransiya
- Portugal
- Espanya
- Corse
- Andorra
- Rumanya
- Karelia
- Leningrad
- Tver
- Chelyabinsk
- Sakhalin (pulo sa Rusya)
- Kuril Islands
- Shaanxi
- Henan Sheng
- Guangxi Zhuangzu Zizhiqu
- Hapon
- Nansei-Shoto
- Republika sa Tsina
- Nepal
- Indya
- Thayland
- Malaysiya
- Sumatra (pulo)
- Borneo
- Pilipinas
- Sulawesi
- Java (pulo sa Indonesya)
- Lesser Sunda Islands
- New Guinea (pulo)
- State of Queensland
- State of New South Wales
- Nova Kaledoniya
- Vanuatu
- Fiji
- Québec (lalawigan)
- New Brunswick (lalawigan)
- Missouri (estado)
- West Virginia
- Pennsylvania
- New York (estado)
- Vermont
- Maine (estado)
- Massachusetts
- Tennessee
- North Carolina
- South Carolina
- Florida
Walay nalista nga matang nga sama niini.[1]
Ang mga gi basihan niini usba
- ↑ 1.0 1.1 1.2 Roskov Y., Kunze T., Orrell T., Abucay L., Paglinawan L., Culham A., Bailly N., Kirk P., Bourgoin T., Baillargeon G., Decock W., De Wever A., Didžiulis V. (ed) (2019). "Species 2000 & ITIS Catalogue of Life: 2019 Annual Checklist". Species 2000: Naturalis, Leiden, the Netherlands. ISSN 2405-884X. TaxonID: 54104757. Retrieved 2019-11-11.
{{cite web}}:|author=has generic name (help)CS1 maint: multiple names: authors list (link) - ↑ Stephani F (1899) Species hepaticarum 1 , Bulletin de l’Herbier Boissier 7 : 727-764
- ↑ Söderström L., Hagborg A. & von Konrat M. (eds.) (2019). ELPT: Early Land Plants Today (version Jan 2019). In: Species 2000 & ITIS Catalogue of Life, 2019 Annual Checklist (Roskov Y., Ower G., Orrell T., Nicolson D., Bailly N., Kirk P.M., Bourgoin T., DeWalt R.E., Decock W., Nieukerken E. van, Zarucchi J., Penev L., eds.). Digital resource at www.catalogueoflife.org/annual-checklist/2019. Species 2000: Naturalis, Leiden, the Netherlands. ISSN 2405-884X.